Wie wil landen, mag de lucht ingaan.

Icarus was zoon van een uitvinder. En om te ontsnappen aan de doolhof waarin hij met zijn vader gevangen zat maakte zijn vader voor Icarus vleugels van veren. Samengebonden met was.

Ontsnap! Zei zijn vader. Maar vlieg niet te hoog! De was zal smelten door de zon, waarna je vleugels als veren uiteen zullen vallen!

Maar Icarus vloog, bevrijd dat hij zich voelde – tegen het advies van zijn vader in – boven zichzelf uit. En zo kwam Icarus, na een doorgebracht leven in de gevangenis met een harde klap te overlijden.

Dus mogen wij – net zoals Icarus – geen hoogvliegers maken? Of was dat niet de boodschap van deze mythe uit 1200?

Misschien was het leven van Icarus geen hoogvlieger. Maar laag vliegen was hem nog duurder komen te staan.

Want dichtbij de grond was mist. Genoeg mist om zijn vleugels vochtig en zwaar te maken, waarna hij met zijn laatste beetje spierkracht alsnog te pletter zou vallen.

Als mensen moeten we ons niet laten verleiden door hoogvliegers die ons miljoenen euro’s, eeuwige vakantie of oneindige volgers beloven.

Maar laat je ook niet naar beneden houden door de mist. De mensen, instanties of overtuigingen die niet zoveel profijt hebben bij jouw klim omhoog.

Vlieg boven de mist uit, maar doe niet uit de hoogte. Omdat de lucht je meer laat gronden, dan dat de grond je genoeg lucht geeft.