Wat we moeten snappen over iets werkelijk begrijpen.

Toen ik 14 was jatte ik – net zoals vele andere opdonders mijn boekverslagen van boekverslagen.nl. Niet eens omdat ik niet van literatuur hield. Integendeel… Ik geloof zelfs dat ik van literatuur hield.

Bij mij zat het anders dan bij die andere frauderende schoffies. Ik kon niet begrijpend lezen…

Toen ik 15 was ging ik voor het eerst met een meisje naar de bioscoop. Zij koos de film uit. Het werd What Women Want. Achteraf vroeg ze wat ik van de film vond, en al pratende kwam ze er achter dat ik er geen zak van had begrepen.

Toen ik 21 was startte ik mijn eerste bedrijf. We waren vormgevers en goed in techniek. En zo werden we het webdesignbureau dat onder andere de website van @365dagensuccesvol maakte.

Eerlijkheid was dat ik ook in die tijd weinig snapte van het klantverhaal, maar ditmaal verloor ik mij niet in vluchtgedrag. Ik wilde dingen beter leren begrijpen.

En zo leerde ik vragen stellen. Vragen achter de vraag om bij iemand zijn essentie te komen. Er was een intrinsieke motivatie ontstaan om dingen echt te leren begrijpen.

Inmiddels ben ik 33. En ik heb meer begrip gekregen voor mijn verlangen om dingen te begrijpen:

• Als ik mijn gasten interview dan wil ik iemand zijn essentie duiden
• Als ik het verhaal van een bedrijf maak dan wil ik dit tot in de kern begrijpen
• En als ik mediteer, dan leer ik ook meer van mezelf te begrijpen

En zo leerde ik verhalen kraakhelder te verwoorden. In eerste instantie om het zelf een keer te snappen. Want een duidelijk verhaal snappen we allemaal.

Niet voor niets zei Einstein dat een ander jou beter begrijpt, als jij jezelf hebt begrepen.

En zoals de cursus in wonderen schrift:
Vrede en iemand werkelijk begrijpen gaan hand in hand, en kunnen daarom nooit afzonderlijk van elkaar worden aangetroffen.

Nouja, als je begrijpt wat ik bedoel.