Soms is begrenzen de meest verheven vorm van beleven.

Een burn-out. Het lijkt de eindrekening te zijn van continu hard werken, proberen te voldoen, van alles geven. Alles tot aan niets. Tot er niks meer van je over is.

Zijn we out? Dan adviseren sommigen van ons contact te maken met onze burn-in. Goed bedoeld. Maar opnieuw alles. Bijdragen. Het onderste uit de kan, totdat je ook nu… niet meer kan.

Omdat ons verteld is dat we ons volledige potentieel moeten leven. En wij hebben verstaan dat we in no time alles wat we zijn, moeten geven.

Maar een Ferrari die 300 rijdt is voor zijn omgeving overdonderend. Pijnlijk in de oren. Onzichtbaar. Verbruikt al zijn brandstof.

En een Ferrari die stapvoets door het centrum rijdt, trekt aan. Een lust voor het oog. Onvergetelijk. Vangt minder tegenwind.

Misschien mogen we als ondernemer ook die erotiek opzoeken. Die aantrekking. Die mooie route, ver van die burn-out of burn-in. Vol voelbare potentie. En daarmee volledig on fire.

Omdat genieten vaak met mate komt. Omdat begrenzen soms bevrijding is. Omdat minder ons vaak meer geeft, dan alles geven.

Salud,
Eddy