Op de rand van de afgrond groeien de mooiste bloemen.

Nu ik dit schrijf is Jules Deelder net overleden. Een aantal jaar geleden was ik getuige van een concert van hem bij Haarlem jazz. En wat mij opviel was dat het publiek bestond uit twee fronten.

Sommige mensen gingen helemaal op in de vibe. Anderen wisten niet wat ze ermee aan moesten. Waar sommigen zeiden dat het geniaal was, zeiden anderen dat ze het armoedig vonden. Waarom waren de meningen zo sterk verdeeld?

Om de jazzmuziek goed te beheersen moet je eerst allemaal schema’s, toonladders en akkoorden eigen maken. Net zoals bij veel andere muziek. Alleen gaat het in de jazz vaak een stap verder.

Je leert zo goed te musiceren binnen de ritmes en toonladders, dat je op een gegeven moment de toonladder en het ritme mag verlaten. Je ontwikkelt de autonomie om het gebaande pad te verlaten, zonder dat je daarmee van het padje af raakt.

Een bekend schrijver zei ooit; geef mij kaders, en ik ben vrij. Ware vrijheid is het kennen van de grenzen, en het erkennen van jezelf. Vanuit die commitment ben je in staat om uit de maat te vliegen, zonder dat je daarmee toetreed tot middelmaat.

Als ondernemer mogen we inzien dat er geen grenzen zijn aan waar je voor staat, wat je communiceert en wat je komt brengen. Niets wat je uitdraagt is te gek. Maar er is een groot verschil tussen het randje opzoeken vanuit ongeduld en onervarenheid, of het randje opzoeken vanuit meesterschap.

Wie kaders overgaat kan maximaal floreren. Want op de rand van de afgrond groeien de mooiste bloemen. Maar de onervaren ondernemer heeft de kans om over de rand te vallen. Voor hen geldt: eerst stond je aan de afgrond, vandaag ben je een stapje verder… En zoals je begrijpt gaat dat een stapje te ver.

Dus waarin ben jij ervaren genoeg om uit te vliegen? En waarin moet je uit kijken er niet uit te vliegen?

Miles Davis zei; You really have to play a long time to be able to play like yourself.

Dus maak meer uren met jouw geluid, en voor je het weet vlieg je boven de ozonlaag uit. Zo en nu blaas ik dit verhaaltje uit.

Cheers maatjes,
Eddy