Een kritische noot over kritische mensen.

Was jij het die zo’n vage podcast had gemaakt? Nee wacht, jij had toch dat zelfingenomen ebook geschreven?

Ja?

Dan heb ik een advies voor je. Luister niet naar mij. En lees je reviews niet.

Waarom niet?

Omdat – wat ik ook over je boek zeg – je het al geschreven hebt. Omdat – wat ik ook op je podcast aan te merken heb – je ‘m in de flow van dat moment maakte.

Niets van mijn kritiek heeft invloed op jouw volgende creatie. Sterker nog, als je naar mij luistert was dit misschien wel je laatste publicatie.

Als artiest laten we ons makkelijk beïnvloeden door trollen op internet. Anonieme Armzalige Amateurs die onze kwetsbare expressies vanaf hun zolderkamertje devalueren. Mensen die ons proberen onzichtbaar te maken, door ons van het internet weg te pesten of aan te laten passen aan de massa.

Soms luisteren we naar ze omdat we nog beginnend en kneedbaar zijn. Waardoor we ons blijven aanpassen. Waardoor we opnieuw blijven beginnen voor zolderkamer Nederland.

Soms luisteren we naar ze omdat we er willen zijn voor onze volgers. Waardoor we weer anders zijn voor onze fans. En onze volgers ons niet meer kunnen volgen.

Soms luisteren we naar ze. Waardoor we stagneren. Waardoor we stoppen en niet meer leren.

Natuurlijk hebben we feedback, inzichten en advies nodig. Maar niet van de verkeerde mensen.

En als je je afvraagt voor wie je er dan nog bent. Dan is het antwoord, dat je er bent voor de mensen waarvoor je er bent. En als je er niet voor hun bent, dan ben je er ook niet voor jezelf. En dat is volgens mij niet waarvoor je hier bent.

Aloa,
Eddy