Je etalage. Een oppervlak met weinig ruimte. Wél net groot genoeg om jouw kernproduct eenvoudig & opvallend te etaleren.
En de voorbijganger. Zijn brein heeft weinig headspace om ook jouw boodschap op te slaan, naast al die andere prikkels in die veel te drukke winkelstraat.
En dan loopt hij de winkel in.
Jouw winkel. Een oppervlak met veel ruimte. Groot genoeg om niet alleen jouw kernproduct, maar ook wat jij daarnaast nog hebt zichtbaar te maken.
En die potentiële klant. Die inmiddels niet meer in die overprikkelde winkelstraat staat. Die op dat moment de headspace wel heeft om tot zich te nemen wat jij wilt tonen.
Dus aan de voorkant?
Een etalage met weinig ruimte & een voorbijganger met weinig headspace. Het dwingt tot kiezen. En vraagt om een opvallende en eenvoudige propositie.
En aan de achterkant?
Een winkel met veel ruimte & een potentiële klant met veel headspace. Het nodigt uit tot dialoog. En vraagt je om meer van jezelf te laten zien, en nog meer in te voelen op de ander.
Dus in je etalage moet je echt kiezen. En zet uit je hoofd dat je daarmee je halve winkelaanbod hoeft te verliezen.
Salut,
Eddy
