Waarom ik je geen gun gun.

Wanneer iemand met een wapen een plein op rent dan weet je 1 ding zeker. Alles draait om hem. Want wie shockeert krijgt aandacht. En wanneer hij een schot lost dan weten we het over een paar jaar nog.

En daar rijst bij mij de vraag…

Kan zo’n persoon ook mensen raken zonder een kogel te gebruiken? Ik ben ervan overtuigd van wel. Want mensen raken heeft alles te maken met gevoel en emotie. En naast angst, woede en verdriet zijn er tal van andere gevoelens waarmee wij mensen geraakt kunnen worden.

En die regel geldt ook voor communicatie. We hoeven geen gouden bergen te beloven om onze business te verzilveren. We hoeven geen seksistische oneliners te maken om op one line te komen met onze klant. En we hoeven niet populistisch te schrijven om populair te worden.

Dus laten we meer fluisteren dan schreeuwen. Laten we meer waarheid dan waanzin delen. En laten we onze artillerie inruilen voor art. Omdat geweldige communicatie niets te maken heeft met geweld.

En als ik eerlijk ben dan twijfelde ik om dit te posten. Want schiet ik in deze post niet zelf met scherp? Of is het eerder een schot in de roos? Wat is jouw mening?

Peace,
Eddy