Verder komen door dichtbij te blijven.

Hoe goed kan jij anderen adviseren, als je jouw advies niet uit een boekje haalt?

Hoe goed is jouw avondeten, als je zelf de maaltijd moet koken?

Hoe goed kun jij gezelligheid creëren, als je alleen thuis bent?

En hoe goed kun jij van een succesje genieten, wanneer je er geen story van op Insta plaatst?

Precies een jaar geleden – net zoals alle afgelopen jaren – kwam er een woord tot mij.

Levenskunst.

Dit keer was het karate kid deel 1 waardoor ik mijn woord voor dat jaar wist. Een woord waarvan ik de betekenis wilde ontdekken en niet onbelangrijk… ook leren leven.

Ik leerde dat wanneer ik ergens mee zat, dat ik er dan mee moest gaan zitten. Mediteren en dagboeken leerde mij dat geen emotie of gedachte teveel is. Wanneer je bereid bent het gevoel zo ongelofelijk toe te laten dat het jou kan loslaten.

Ik leerde dat je soms in de buitenwereld moet beginnen wanneer je je vanbinnen veel beter wilt voelen. Koken, opruimen en weggooien gaven mij letterlijk en figuurlijk de ruimte om vaker naar mijn hart te luisteren, dat stilte nodig heeft omdat het fluistert.

En ik leerde dat materiële zaken ontzettend gelukkig kunnen maken. Wanneer ze een weerspiegeling zijn van wie jij bent. Waardoor je moet weten wie je bent voordat je die ene auto kunt kopen die jou definieert.

Dit jaar stond ik stil bij levenskunst. Af en toe kwam ik daarin tot leven. Maar vaak bleek het een kunst.

Vaak was het de kunst van alleen zijn. En daar content mee zijn. Dankbaarder te zijn voor alles wat er al was. Beter te worden in waar ik al de beste in was. In 2021 heb ik het meer uit mijzelf gehaald. Zodat ik er hopelijk nog meer kan zijn voor de ander in 2022.

Hoe was jouw jaar? Zeg het me in 1 zin in de reacties.

Salud,
Eddy