Terwijl ik je aandacht wil, denk jij aan je ex.

Jouw beste vriend van de middelbare begint te vertellen. Uiteraard – again – over die idiote bonte avond na het eindexamen. Jij lacht hartelijk mee. Of beter gezegd, vriendelijk. Want dit ellenlange verhaal is echt oude wijn in nieuwe zakken. Terwijl jij met 1 oor door luistert, zit jouw hele bewustzijn bij je jeugdliefde die je die avond aansprak.

Die zei dat ze verliefd op je was. Jou overdonderde. Die blonde. Die mooiste van de klas. Hoe je een relatie met haar kreeg en hoe ze – jaren later – voor jouw neus stond te zoenen met die ander. En wat je toen voelde. Wat je daardoor over jezelf bent gaan denken. Wie je nu was geweest, als je toen niet tot op het bot gekwetst werd door haar.

Blijkbaar had je hoofd nog capaciteit. Ruimte om op het juiste moment om die vriend te lachen. Terwijl je vanbinnen huilde. Luisterend naar die grijs gedraaide hit, terwijl je vanbinnen in full color door dat trauma ging wat toen jouw liefdesleven heette.

Een mensaap spreekt zo’n 150 woorden per minuut. Diezelfde aap heeft het mentale vermogen om zo’n 750 woorden per minuut te verwerken. Gevolg? We hebben nog 600 woorden per minuut over om een verhaal in ons eigen hoofd te borduren. Lang verhaal kort: Je hebt nog 4 keer de capaciteit over om af te dwalen terwijl je iets leest of aanhoort.

Dus hoe voorkom je dat een potentiële klant aan zijn ex denkt terwijl jij je beste werk wilt presenteren? Simpel. Houd je verhaal kort. Hoe groter je verhaal, hoe kleiner de kans dat jouw potentiële klant nog aan boord is.

Of ik hier meer over kan zeggen? Jazeker. Grote kans alleen dat jij dan intern jouw uitermate droevige liefdesleven herbeleeft. En dat gun ik ons allebei niet.

Salud,
Eddy